ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ : Επικαιροποίηση των διαφωνιών .

Να θυμίσω ότι με προηγούμενο άρθρο μου είχα χαρακτηρίσει τις τέσσερις προτάσεις για ένταξη μελετών, όσον αφορά στην κατασκευή ισάριθμων αποχετευτικών δικτύων , με ξεχωριστές μονάδες βιολογικού καθαρισμού, στο Γ’ Κ.Π.Σ, ως μνημείο ασυνεννοησίας και έλλειψης συνεργασίας , σε μια εποχή που έχει ωριμάσει τουλάχιστον στη συνείδηση των πολιτών η ενιαία αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων του λεκανοπέδιου, όπως είναι τα δίκτυα ύδρευσης , αποχέτευσης , τα συγκοινωνιακά, τα χωροταξικά θέματα, τα θέματα προστασίας περιβάλλοντος κλπ, και σε μια περίοδο που το Ρυθμιστικό Σχέδιο του λεκανοπεδίου βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η κατάθεση των τεσσάρων προτάσεων , ήτοι της Νομαρχίας (με τους τέσσερις δήμους), της ΔΕΥΑΙ, του δήμου Πασσαρώνος και του δήμου Παμβώτιδας, ενίσχυσε ακόμα περισσότερο την αναγκαιότητα των συνεργασιών της αυτοδιοίκησης και, ιδιαίτερα , της πρωτοβάθμιας σε επίπεδο λε-κανοπεδίου
Ευτυχώς, για το σημαντικό αυτό θέμα ο Γ.Γ. Περιφέρειας , ως αρμόδιος για την αξιολόγηση και την ένταξη των προτάσεων στο παραπάνω μέτρο του Γ. ΚΠΣ , ζήτησε τη συνεργασία όλων και , προς την κατεύθυνση της διαμόρφωσης μιας κοινής και ενιαίας πρότασης, ζήτησε από την ΤΕΔΚ να επικαιροποιήσει τη μελέτη διαχείρισης των αστικών λυμάτων.
Δε γνωρίζουμε το πόρισμα της επικαιροποιημένης μελέτης , πλην όμως, από τις δηλώσεις που εί-δαν το φως της δημοσιότητας , τα τηλεοπτικά πάνελ και τις θέσεις των επιστημονικών φορέων, δεν είναι και τόσο δύσκολο να κατανοήσει κανείς το πως αντιλαμβάνονται οι φορείς της τοπικής αυτο-διοίκησης τη διαχείριση του μεγάλου περιβαλλοντικού προβλήματος του λεκανοπεδίου που δη-μιουργούν τα « υγρά απόβλητα».
Η δήλωση του κ. Νομάρχη ,ότι η Νομαρχία απέσυρε τον ενδιαφέρον της και έπαψε να ασχολεί-ται με το εν λόγω ζήτημα , εξαιτίας της απροθυμίας των ενδιαφερομένων δήμων να επαναβεβαιώ-σουν το αίτημά τους, αφήνει εκτιθεμένους τους Δημάρχους και ανεξέλεγκτη μελλοντικά την κυριαρχία της ΔΕΥΑΙ τόσο σε επίπεδο διαχείρισης των δικτύων και διαμόρφωσης των τελών όσο και σε επίπεδο συνεργασιών εκτέλεσης έργων αποχέτευσης και εγκαταστάσεων ακαθάρτων.
Η θέση του Δημάρχου Πασσαρώνος και αντιπροέδρου του Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, συνεπικουρούμενη και από όμορους δημάρχους , να κατασκευαστεί νέος βιολογικός στο νότιο τμήμα του λεκανοπεδίου, για να μην επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο η περιοχή , εξαιτίας της κακής λειτουρ-γίας του βιολογικού, τον εκθέτει ανεπανόρθωτα και το ελάχιστο που έχει να κάνει είναι να επανεξετάσει τη θέση που κατέχει ως αντιπρόεδρος του συνδέσμου διαχείρισης του ΧΥΤΑ, καθόσον βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία έργων και λόγων. Δεν μπορεί από τη μια μεριά να πλειοδοτεί για την κατα-σκευή ενός περιβαλλοντικού έργου, όπως είναι ο ΧΥΤΑ στο Ελληνικό, και από άλλη να μην εμπι-στεύεται τη λειτουργία ενός άλλου μεγάλου περιβαλλοντικού έργου , όπως είναι ο βιολογικός, επειδή βρίσκεται στη γειτονιά του!.
Το ανησυχητικό για την νότια περιοχή που δεσπόζει ο Δήμος Παμβώτιδας είναι ότι ο Δήμαρχος αντί να πρωταγωνιστεί στην υλοποίηση της προγραμματικής σύμβασης που υπέγραψε , ακολουθεί, αντί να απαντά, σιωπά, και αντί να ενημερώνει, συνεχίζει να ενημερώνεται μετακυλίοντας τις ευθύνες και την ανεπάρκειά του ως συνήθως, πάντοτε στους άλλους.
Το αγαθό του φυσικού περιβάλλοντος σήμερα για τον πολίτη είναι υπέρτερο από τη πολιτική καριέ-ρα του καθενός αυτοδιοικητικού, οπότε και οι αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν με την πολι-τική τους να προτάσσουν αγαθά και αξίες που υπερβαίνουν τα στενά τοπικιστικά τους όρια και το πολιτικό τους κόστος.
Η θέση του τμήματος Ηπείρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, σε συνδυασμό με την εκφρασμένη θέση τόσο του καθηγητή κ. Αλμπάνη όσο και άλλων αξιόλογων επιστημόνων και πολιτικών φορέων - που και ο γράφων υιοθέτησε- για επέκταση και εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων αλλά και για προσθήκη άλλου βιολογικού στην ίδια θέση , έχω την αίσθηση ότι βρίσκουν σύμφωνη την πλειονότητα των κατοίκων του λεκανοπεδίου, υπό την προϋπόθεση ότι θα εξεταστεί η δημιουργία στο λεκανοπέδιο ενός Οργανισμού που θα διαχειρίζεται τόσο τα υγρά απόβλητα όσο και την ύδρευση. Το Ρυθμιστικό θεωρώ ότι θα κριθεί από αυτές τις ενιαίες λειτουργίες και οποιαδήποτε άλλη λύση για ένα μελλοντικό λεκανοπέδιο των 200.000 κατοίκων πιθανόν για κάποιους να αποτελεί ένα σωστό βήμα, αλλά μακροπρόθεσμα θα κινείται σε λάθος κατεύθυνση.