Ο ρόλος της αντιπολίτευσης.

Ζούμε σε καιρούς που ανατρέπονται βασικές κατακτήσεις, που διαρρηγνύονται οι δεσμοί αλληλεγγύης, που υποτιμούνται οι μορφές συλλογικής δράσης, που όλο και περισσότεροι πολίτες αποστασιοποιούνται από τα κοινά, που κυριαρχεί ο ατομισμός και η αποξένωση. Η αλαζονεία, ο αυταρχισμός και η βία αντικατέστησαν την ανεκτικότητα, τη συνεννόηση και τη συναίνεση.

Κάποιοι ισχυρίζονται μεμψίμοιρα ότι μπήκαμε σε ένα κύκλο παρακμής, και αισθάνονται ότι κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης των επιμέρους ζητημάτων είναι ατελέσφορη και μάταιη.

Η μίζερη αυτή εικόνα αποτυπώνεται και στην πολιτική ζωή του τόπου , όπου συχνά απουσιάζει ο γνήσιος και γόνιμος διάλογος και την θέση του παίρνουν τα κενά δελτία τύπου, οι κορώνες , οι καταγγελίες και ο στείρος βερμπαλισμός. Μια τέτοια εικόνα βιώνουν οι πολίτες και στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπου σε καθημερινή βάση , δημοσιεύονται δελτία τύπου με μικροπολιτικάντικα κλισέ που δεν απαντούν στην ουσία των προβλημάτων και στην πλήρη διαφώτιση του υπέρτατου κριτή που είναι ο πολίτης ψηφοφόρος. Ποια είναι η γενουσιουργός αιτία , άραγε , αυτού του φαινομένου ; Η σύγχυση των ρόλων και των αρμοδιοτήτων των παρατάξεων , η απουσία έργου, η έλλειψη διαφάνειας και η συγκάλυψη παρανομιών, η παράθεση παραγωγικών και αναπτυξιακών προτάσεων ή ο φθόνος για την καλή πορεία της παράταξης που διοικεί το Δήμο;

Θεμελιώδης αρχή του πολιτικού μας συστήματος που εφαρμόζεται και στην αυτοδιοίκηση είναι η αναγνώριση των δημοτικών παρατάξεων, οι οποίες αποτελούν συστατικό στοιχείο λειτουργίας του Δημοτικού συμβουλίου.

Ο ρόλος της Αντιπολίτευσης ορίζεται από το Σύνταγμα και το Δημοτικό Κώδικα ως θετικός και δημιουργικός και όχι ως μέσο κατεδάφισης και εφαλτήριο για κατάληψη της εξουσίας! Σε μια Δημοκρατία ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι σπουδαιότερος από το ρόλο της συμπολίτευσης και αυτό συμβαίνει, επειδή η Δημοκρατία στηρίζεται στο διάλογο και την διαφωνία την οποία εκφράζει κυρίως η αντιπολίτευση .

Η ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης φανερώνει την έλλειψη της Δημοκρατίας στα τεκταινόμενα. Ο ρόλος της σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να είναι διακοσμητικός ή απλώς επικριτικός απέναντι στην Αυτοδιοικητική αρχή. Αντίθετα, πρέπει να είναι δημιουργικός, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες και καταθέτοντας προτάσεις προς το συμφέρον της κοινωνίας που υπηρετεί. Το δικαίωμα λόγου στο Δημοτικό Συμβούλιο, το δικαίωμα ελέγχου της νομιμότητας μέσω της υποβολής ερωτήσεων, τις οποίες υποχρεούνται να απαντήσουν οι αρμόδιοι προς τους οποίους απευθύνονται, ή μέσω της αίτησης ενημέρωσης και χορήγησης εγγράφων, καθώς και η ασκούμενη κριτική για την υλοποίηση του προγράμματος που επαγγέλθηκε στους πολίτες, αλλά ταυτόχρονα και η προβολή των θέσεων της, θα πρέπει να είναι καλοδεχούμενες και να μην εκλαμβάνονται από τη συμπολίτευση ως παρενόχληση της εξουσίας, αφού η αντιπολιτευτική λειτουργία συντελεί στον ολόπλευρο φωτισμό των προβλημάτων και, κατά συνέπεια, στην εξεύρεση της προσφορότερης λύσης΄ αλλά και η άρνηση, αυτή καθ’ εαυτή , περιέχει στοιχεία θετικής αντιπροσφοράς, αφού, για να υποστηριχτεί συνοδεύεται από τη θέση που όπως λέει ο Παλαμάς « είμαι εγώ ο χαλαστής, γιατί είμαι εγώ ο χτίστης».

Άλλωστε, καμιά συμπολίτευση δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής, αν δεν υπάρχει σθεναρή αντιπολίτευση.

Η επωδός, που για τη συμπολίτευση τείνει να καταστεί μόνιμη, ότι δηλαδή η αντιπολίτευση διέπεται από το σύνδρομο της ¨ καταγγελιομανίας¨ , αποτελεί υποβάθμιση του ρόλου της , πολιτική ένδεια και αδυναμία θεμελιωμένης και εμπεριστατωμένης απάντησης που αγγίζει τα όρια της συγκάλυψης σε πράξεις ή παραλείψεις της.

Όμως, αγνοεί η συμπολίτευση ότι πολιτική χωρίς ηθική είναι μια επικίνδυνη υπόθεση. Οδηγεί σε αποστασιοποίηση της κοινής γνώμης από τα δημόσια πράγματα, σε παρακμή, σε εκδήλωση ακραίων κοινωνικών φαινομένων. Διότι, αν εμπεδωθεί στους πολίτες η αίσθηση του ¨ κουκουλώματος¨, της ατιμωρησίας και της συγκάλυψης, τότε δε θα πληγούν μόνο μερικοί πολιτικοί ή μερικές αυτοδιοικητικές παρατάξεις , αλλά και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.

Σε μια τέτοια λειτουργία , που πάει να πάρει μόνιμα χαρακτηριστικά , ο λαός γυρίζει την πλάτη και οι παραδοσιακές αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες που περιορίζουν την συμμετοχή των πολιτών στα μεγάλα ζητήματα των κοινωνιών κλονίζονται . Η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία έχει ξεπεραστεί και η Συμμετοχική Δημοκρατία αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Δεν μπορώ να πω πως τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα αν αλλάξουν . Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι για να γίνουν καλύτερα τα πράγματα, οι παρατάξεις , αρχής γενομένης από την συμπολίτευση , επιβάλλεται να αλλάξουν λειτουργία, αφού η δημοκρατία δε συντελείται μόνο με την πράξη της δημοκρατικής εκλογής των αρχόντων, αλλά με την εκλογή των αρχόντων αρχίζει η Δημοκρατία.